شعاع رزمی تایفون با حداکثر مهمات 1389 کیلومتر بوده ، در حالی که رافال با همین شرایط قادر است به شعاع رزمی 1850 کیلومتر دست یابد .

این تفاوت قابل توجه در توانایی حمل مهمات و برد پروازی ، از تفاوت در اهداف طراحی و ماموریت آن ها ناشی می شود . رافال از همان ابتدا به عنوان جنگنده تهاجمی دوربرد با قابلیت حمل مهمات زیاد و پدافند هوایی ارتفاع بلند طراحی شد . اما تایفون در درجه اول به عنوان جنگنده رهگیر با قدرت مانور بسیار زیاد طراحی شد و سپس برای ماموریت تهاجمی ارتقاء یافت .

به دلیل مساحت بیشتر بال ها ، قدرت بالاتر موتورها و موقعیت قرار گیری بهتر کاناردهای تایفون ، این جنگنده نه تنها بسیار چابک تر از رافال است بلکه می توان آن را چالاک ترین جنگنده جهان نیز به حساب آورد . کاناردهای رافال با فاصله اندکی نسبت به لبه حمله بال قرار دارند لذا جریانی از هوای گردابی را برای افزایش نیروی برآر فراهم اورده و میدان دید خلبان را محدود نمی سازد ، اما نزدیک بودنشان به نقطه ثقل باعث می شود تاثیر کمتری نسبت به کاناردهای تایفون داشته باشند . کاناردهای تایفون در دماغه و با فاصله زیادی از بال ها و نقطه ثقل قرار دارند لذا جریان هوای گردابی تولید نمی کنند اما چالاکی را شدیدا افزایش داده و میدان دید خلبان را اندکی محدود می سازد .

رافال از رادار آرایه کاوش غیر فعال الکترونیک بهره می برد که قادر است به طور همزمان در وضعیت تعقیب عوارض زمینی به منظور پرواز در ارتفاع پست ، درگیری با اهداف زمینی و هوایی کار می کند . اما برد آن علیه اهداف هوایی تنها 100 کیلومتر است . بدیهی است چنین راداری برای جنگنده ای تهاجمی همچون رافال مناسب است که همچنین می تواند پدافند هوایی ارتفاعات بلند را انجام دهد .

در مقابل تایفون از رادار کاوش فعال مکانیکی بهره می برد که اصلا توانایی تعقیب عوارض زمینی ندارد و در مقابل اهداف سطح پایه نیز کارایی اندکی دارد . اما در برابر اهداف هوایی بسیار کارآمد است و 150 تا 200 کیلومتر برد دارد . به دلیل این که ورودی هوای تایفون زیر بدنه واقع است ، ارتفاع دماغه آن از رافال بیشتر است لذا برای تعمیر و بازرسی رادار خدمه باید از بالابر استفاده کنند . این در حالی است که به دلیل موقعیت قرارگیری نسبتا منحصر بفرد ورودی های هوای رافال ، دماغه در ارتفاع کمتری واقع است و خدمه به راحتی می توانند در حالی که روی زمین ایستاده اند رادار را تعمیر کنند .

رافال و تایفون هر دو نیمه استیلث هستند و این خصوصیت باعث می شود که تنها از فواصل کم برای رادار های هوایی و زمینی قابل کشف باشند اما رافال سیستم منحصر به فرد حذف فعال امواج راداری نیز دارد که می تواند جنگنده را از رادارهای دشمن محو سازد . همچنین تایفون از نسخه B موشک امرام با برد 56 کیلومتری استفاده می کند ، اما برد موشک میکا (Mica) جنگنده رافال 80 کیلومتر است . رافال حسگرهای اپتیک بهتری هم نسبت به تایفون دارد .

رافال گونه دریاپایه دارد اما تایفون چنین نیست . درعرض ، توانایی تایفون در ماموریت پشتیبانی نزدیک هوایی از رافال بیشتر است . تایفون چالاکی بیشتری دارد و می تواند 18 تیر موشک تخصصی ضد تانک بریمستون حمل کند ، در مقابل رافال پرواز ارتفاع پست را معمولا برای تهاجم عمیق انجام می دهد ، اصلا موشک تخصصی ضد تانک ندارد و از بمب لیزری سبک و بمب خوشه ای به عنوان ضد تانک استفاده می کند .

با توجه به موارد فوق علی رغم این که دو جنگنده با ماموریت های متفاوتی توسعه یافته اند در مجموع رافال جنگنده بسیار برتری نسبت به تایفون است و جز این که کمتر چالاک است ، نقطه ضعف قابل توجهی نسبت بدان ندارد آن هم در حالی که از نظر قیمت حداقل 10 میلیون دلار ارزان تر از رقیب است . 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: